حرم امام رضا (ع) | نگینی بر انگشتری ایران
با کارناوال به امید دیدار خورشید تابان ایران، راهی دیار پهناور خراسان می‌شویم.
تمام دل خوشی مان را جمع کرده ایم، به سوی صاحب سرزمین بهشتی مشهد روانه می‌شویم و قصد بارگاه آسمانی شمس الشموس داریم.
شوق وصالش لحظه لحظه فزوده می‌شود و درنمی‌یابی چگونه از میان حجم پرتکرار مردم عبور می‌کنی و می‌خواهی که نزدیک و نزدیک تر شوی
حریم نورانیش به قدری آرامش و مهربانی دارد که مهم نیست در چه صحنی یا رواقی بنشینی و بایستی...
تنها تویی و دریایی از آرامش بهشتی.
اهمیتی ندارد از شوق دیدنش با پای پیاده آمدی یا گران ترین مرکب
وقت داری تا سفره دل بگشایی و از دریای محبتش جرعه جرعه نوش کنی
حریم باشکوهش به قدری وسیع است تا همه در آغوش پر مهرش جای گیرند و از کناری میهمان هوای فرح بخش و معطرش باشند
همراه با کارناوال برخیزید و راهی حرم مبارک امام رضا (ع) شوید.
حرم امام هشتم شیعیان ، حرم امام رضا (ع)
سالانه ۳۰۰ میلیون نفر عاشق و زائر، از جای جای جهان به قصد زیارت این مجموعه وسیع رهبانی به مشهد می‌روند تا پای به #حرم امام رضا (ع) بگذارند. جالب است بدانید که حرم امام رضا با وسعت ۵۹۸,۶۵۷ متر مربع بزرگترین مسجد جهان از لحاظ وسعت و با گنجایش ۵۰۰,۰۰۰ نفر نیز سومین مسجد بزرگ جهان از لحاظ گنجایش است. در داخل حرم رضوی چندین صحن، مسجد، رواق، موزه و کتابخانه وجود دارد که همگی ویژگی های منحصر بفردی دارند. در طی سال می‌توان شاهد مهم ترین مراسم ها و رویدادهای مذهبی در مجموعه حرم امام رضا بود که با شکوه تمام و خیل عظیم جمعیت برگزار می‌شود.
آداب ورود به حرم امام رضا (ع)
پیش از هر چیز لازم است با طهارت جسم و جان وارد شوی، آب بر بدن می‌ریزی تا نمادی باشد از زدودن ناپاکی ها و بتوانی به حریم پاک امام شرفیاب شوی.
عالم و دانشمند بزرگ شیخ بهایی توصیه می‌کند تا جامگانی پاک بر تن کنی و پیش از همه پای راست را به داخل بگذاری.
در بدو ورود با خضوع و خشوع بایستی و به خواندن اذن ورود مشغول شوی.
لازم به ذکر است که این توصیه ها تنها از باب استحباب است و نه بیش‌تر.
پای که به داخل بگذاری این تویی و حریم وسیع و پر رأفت امام رضا (ع).
زیارت امام رضا (ع)
هر بخش حرم را که بخواهی به زیارت بایستی، زیارت نامه های سبز رنگ حرم مطهر در دسترست هست.
می‌توانی از زیارت مخصوص امام رضا شروع کنی و طبق نوشته‌ها اعمال را انجام دهی.
و یا می‌توانی از زیارت امین الله بهره ببری.
برای زیارت نیابتی می‌توانید به این لینک مراجعه کنید.
آمده ام، آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجأ درماندگان
دور مران از در و راهم بده
لایق وصل تو که من نیستم
اذن به یک لحظه نگاهم بده
لشگر شیطان به کمین من است
بی کسم ای شاه پناهم بده
کوتاهی از زندگی و شهادت آن بزرگوار
امام علی بن موسی‌الرضا (ع) هشتمین جانشین حضرت محمد (ص) و هشتمین امام شیعیان می باشند که در سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشودند. پدر بزرگوار این حضرت، امام موسی کاظم (ع) هفتمین امام شیعیان بودند و مادر ایشان نیز نجمه نام داشت. نام مبارک این حضرت علی بوده، کنیه ایشان ابوالحسن و مشهورترین لقبشان «رضا» می باشد. فرزند این حضرت، امام محمد جواد فرزند ایشان دلیل این لقب را این گونه توضیح می دهند:
«خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان، و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده‌اند و ایشان را برای امامت پسندیده‌اند. همینطور (به خاطر خلق و خوی نیکوی امام) هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بودند.»
حضرت علی ابن موسی الرضا در سن ۳۳ سالگی به امامت رسیدند و بیش تر زندگی خویش را در شهر مدینه سپری کردند. زمان امامت ایشان مقارن با خلافت حاکمان ظلم و جور عباسی بود و این تقارن، سختی های بسیاری را برای ایشان رقم زد. ابتدای امامت امام رضا (ع) مصادف با خلیفه ای چون مأمون و پسر فاسدش امین بود و در نهایت این مأمون بود که با طرح ریزی قتل امین، خلافت را از آن خود کرد و شهر مرو را برای خلافت خود برگزید. پس از روی کار آمدن مأمون بسیاری از شیعیان و مسلمانان با نام علویان، فرصت را مناسب یافتند و بر ضد حکومت شورش کردند. او برای آرام کردن جو متشنج جامعه و همراه کردن امام رضا، به اجبار در پیش روی امام رضا دو گزینه قرار داد تا به هر روی به گونه ای جلوه دهد که این بزرگوار با مأمون موافق است و بتواند ظاهری مشروع برای خلافت خود بخرد. پس از این مأمون با اعمال قدرت و اجبار این حضرت را به شهر مرو آورد اما حضرت هیچ کدام از شرایط مأمون را نپذیرفت و مذاکرات مأمون با ایشان بیش از دو ماه به طول انجامید تا آن که مأمون امام رضا را تهدید به قتل کرد. در این هنگام امام تنها با شرطی که کسی را نصب یا عزل نکنند، رسمی را تغییر ندهند، سنتی را نشکنند و از دور بر بساط خلافت نظر داشته باشند، ولیعهدی مأمون را پذیرفتند.
این وضعیت چندی ادامه داشت تا آن که مأمون دیگر توانست وجود مبارک امام رضا (ع) را بپذیرد و با تحت فشار قرار دادن ایشان، این حضرت را مجبور به تناول اناری سمی نمود. ساعاتی پس از این اتفاق بود که امام بزرگوار و هشتم شیعیان در سحرگاه روز ۲۹ صفر سال ۲۰۳ هجری قمری به شهادت رسیدند.
تاریخچه و معماری حرم امام رضا (ع)
پس از آن که امام رضا، امام هشتم شیعیان را به شهادت رساندند این بزرگوار را در مقبره هارونی، محلی که هارون الرشید دفن شده بود به خاک سپردند. قدمت بنای اولیه به دوازده قرن پیش برمی‌گردد. به جهت دشمنی خلفای عباسی با شیعیان و سخت گیری ها و نظارت های شدید آن‌ها، تا مدت‌ها محل به خاک سپردن این امام رئوف، ساده، بی آلایش و فاقد هرگونه تزئیناتی باقی مانده بود و تنها یک صندوقچه چوبی بر روی مزار مبارک ایشان قرار داشت. تا آن که در زمان حکومت دیالمه مقداری تزئینات به این بقعه اضافه شد. پس از آن در سه دوره روضه منوره دچار آسیب و تهاجم شد که اولین بار در زمان سبکتکین غزنوی بود. وی به جهت تعصبات مذهبی دست به تخریب بنای حرم زد که بعدها پسرش، سلطان محمود غزنوی به احیا و ساخت مجدد حرم اقدام کرد، تزئینات بسیاری به حرم افزود و گنبد بلندی بر بالای مقبره ساخت.
در دوره سلجوقی گنبد حرم مزین به کاشیکاری های آبی شد و در داخل به ازاره‌هایی با کاشی‌های منحصربفردی که سنجری نام دارند، آراسته شد. ازاره ها از بخش پایینی دیوار تا نزدیکی طاقچه را شامل می‌شوند که امروزه هنوز هم در داخل حرم موجودند.
در دوره خوارزمشاهیان دو محراب به مجموعه حرم افزوده شد که هم اکنون در موزه حرم قرار دارند. برخی می گویند در طی حمله مغول ها به توس، بار دیگر حرم این حضرت دچار تخریب شد ولی بسیاری با اشاره به کتیبه‌هایی که مربوط به پیش از حمله مغول بوده و در حرم باقی مانده اند، این ادعا را رد می‌کنند و می‌گویند مغول ها پس از کشت و کشتار بسیار، تنها به غارت اموال حرم اکتفا کردند و کاری به بنای حرم نداشتند و تنها آسیبی جزئی وارد شده است. از این زمان به بعد، بنای حرم دچار تخریب نشد.